Ik riep al jaren ‘als ik ga stoppen dan doe ik het in 1x goed’

In mijn directe omgeving zie ik veel rokers die al 100 keer zijn gestopt en even zo vaak weer zijn begonnen. Stiekem vraag ik mij af of ze überhaupt ooit echt gestopt zijn of dat je het beter een rookpauze kan noemen. Wat ik wel weet is dat een halve poging niet gaat werken. Ik had dus ook nog nooit een poging gewaagd omdat ik er nog niet klaar voor was (en er niet klaar voor zijn betekend gewoon die 5 miljard excuses die iedereen heeft).

De aanloop naar het stoppen

Ik zat al bijna 3 jaar tegen het stoppen aan te hikken of beter gezegd, ik was al 3 jaar het moment van stoppen aan het bepalen. 3 maanden voor mijn uiteindelijke stopdatum voelde ik dat ik er echt helemaal klaar mee was. Het was weer zo een avond. Pakje sigaretten was bijna leeg en ik zou het niet redden tot de volgende ochtend. Om 11 uur ‘s avonds dus weer de deur uit om ergens nicotine te scoren en dan oprecht gefrustreerd raken als er niks open is waar je sigaretten kan halen. Ik voelde me een junk.

De volgende dag, dagen en weken ben ik mij in gaan lezen wat de beste manier is om te stoppen. Met alle kennis die ik heb opgedaan ben ik naar mijn huisarts gegaan en gevraagd of ik met behulp van een medicijn kan stoppen. Dat bleek te kunnen. Bij dat medicijn (Champix) krijg je gelijk ook een structuur/schema aangeboden met daarin de te nemen stappen in het stopproces. Door het medicijn neemt je drang tot roken af. Zodoende ga je al steeds minder roken voordat dé stopdag aanbreekt. Voor mij was die stopdag zondag 24 maart 2014. Om half 12 ‘s avonds heb ik mijn laatste sigaret gerookt. Er zat nog 1 sigaret in mijn pakje en die ligt nog altijd in dat zelfde pakje op de vensterbank bij de voordeur 🙂 Met de Champix ben ik na 2 weken gestopt, want ik werd er helemaal ‘wappie’ van (somber), maar het heeft mij wel geholpen in aanloop naar het stopmoment en de eerste week erna.

‘vandaag heb ik besloten om niet te roken,

… morgen zien we weer verder’

Het stoppen zelf

De eerste 2 weken was ronduit lastig, zelfs met medicatie. Het was niet eens de nicotine die ik miste, maar vooral de routine. Mijn pauzes tijdens werk waren een sigaretje roken… opeens had ik dus geen pauze meer. Jammer. Ik miste de handeling tijdens zo een beetje alles. Ik merkte wel dat het echte missen van nicotine altijd maar een kort moment was. De kunst was jezelf afleiden door een glas water te drinken, een mintje te nemen… of een boterham te pakken. Waarschuwing: nicotine remt je eetlust. Stop je met roken dan neemt je eetlust toe. Dat heb ik maar even op de koop toegenomen en er zit 6 kilo bij. Maar goed, dat hoeft niet. Ik heb er alleen voor gekozen om even toe te geven aan andere dingen om maar definitief te stoppen met roken. Je zou ook kunnen gaan sporten i.p.v. eten op zich 😉

Ik heb sinds 24 maart 2014 welgeteld 0,0 sigaretten meer gerookt (ruim 450 dagen zonder roken). Het roken is dan ook volledig uit mijn routine. Ik krijg vaak de vraag van mis je het nog? Jawel, soms. Ik ben niet gestopt omdat ik het niet lekker vond. Ik vond het erg lekker. Maar die momentjes van behoefte duren maar een paar seconden.

Ben ik nu echt klaar met roken? Ja, dat durf ik wel te zeggen. Ik heb voor mezelf gewoon een keuze gemaakt. Ik ben niet gestopt en ik mag ook nog roken, maar ik heb zelf de keuze gemaakt om het niet meer te doen. Zo heb ik het ook volgehouden onder het motto: ‘vandaag heb ik besloten om niet te roken en morgen zien we weer verder’. Dat besluit heb ik nu dus al 450 x genomen en inmiddels al lang niet meer bewust.