Wanneer heb je deze vraag voor het laatst gesteld?
Vragen doen we veelal weinig. Afvragen doen we des te meer.
Afvragen en invullen. Beredeneren en ‘goeddenken’. Dit doen we allemaal met ons hoofd. Dat wat we horen delen we met wat we denken. Hieruit komt vaak een oordeel. Dat wat we horen kleuren we in met onze eigen referentiekader. Het is ook praktisch onmogelijk iets in te kleuren met wat nog niet bekend is. Weet dat deze gedachten van jou zijn en niet van de ander.
Ook kun je dat wat je hoort delen met je hart in plaats van met je hoofd. Het hart oordeelt immers niet. Het hart voelt. Wellicht wordt je geraakt in je hart. Blijf eens in je hart en bij je voel. Zonder je gevoel meteen te willen veranderen, begrijpen of wegduwen. En weet dat dit jouw gevoel is als reactie op woorden van een ander. Je weet hiermee nog niet wat de ander bedoelt of voelt.
Wat als we nu eens niet zelf denken en voelen en rechtuit vragen wat een ander bedoelt. De kans dat je verrast wordt met het antwoord is groot. Met open mind en open hart communiceren heet dat. Ontvankelijk zijn voor de waarheid van een ander in plaats te blijven hangen in je eigen waarheid.
En de snelste en eenvoudigste manier om de waarheid van een ander helder te krijgen, is te vragen wat de ander bedoelt.
